رشته مهندسی خودرو
مهندسی خودرو بعنوان مادر کلیه رشته‌های منشعب از مهندسی مکانیک شناخته می‌شود؛ زیرا مهندسی مکانیک با صنعت خودرو آغاز گردید و مکانیزم ها و تکنیک های و تجربیات حاصل از آن در بخش‌های دیگر بکار گرفته شد. این رشته در کشورهای پیشرفته تا سطح دکترا و در شاخه‌های گوناگون توسعه یافته است.
امروزه در اکثر جوامع پیشرفته و توسعه یافته نمیتوان نیاز به خودرو به معنی عام آن را در زندگی شخصی و اجتماعی انسان ها نادیده گرفت. انواع خودروی سواری، موتور سیکلت‌ها، اتوبوس ها و مینی‌بوس‌ها در شهرها و اتوبوس ها، کامیون ها و تانکرها در بین شهرها، تراکتورها، انواع ادوات کشاورزی در روستاها، و کامیون ها، لودرها و انواع تجهیزات راهسازی متحرک، از جمله کاربردهای اولیه و بدیهی خودروها محسوب می‌شوند. البته کلمه خودرو معادل فارسی کلمه Vehicle است که قطارها، کشتی‌ها، هواپیماها و حتی فضاپیماها را نیز شامل می‌شود. اما مهندسی خودرو، به‌طور خاص با مواردی سروکار دارد که بر روی زمین حرکت می‌کنند و هم‌اکنون اکثر آنها دارای موتورهای احتراق داخلی هستند. البته با پیشرفت فناوری‌های جدید و افزایش روزافزون قیمت سوخت های فسیلی و همچنین افزایش مسئله آلودگی در دنیا فناوری‌های نوینی در این زمینه به‌کارگرفته شده است و امروزه خودروها فقط از موتورهای احتراق داخلی استفاده نمی‌کنند. در میان این فناوری‌های برتر می‌توان به خودروهای برقی، هیبریدی، سلول های سوختی و همچنین استفاده از توربین ها در خودروها اشاره نمود.
رشته مهندسی خودرو دارای سه گرایش متفاوت قوای محرکه، سیستم تعلیق و سازه و بدنه خودرو می‌باشد که در ادامه به معرفی هریک از این رشته‌ها به صورت جداگانه پرداخته شده است.