حمایت از دانشگاهها برای ایجاد مراکز نوآوری در حوزه سلامت

معاون نوآوری و تجاری سازی فناوری گفت: معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری از راه اندازی ۵ مرکز نوآوری در ۵ دانشگاه در حوزه سلامت برای حضور شرکت های دانش بنیان در آن و تولید محصول حمایت کرد.

دکتر محمود شیخ زین الدین در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: ما در معاونت علمی و فناوری توانستیم در راستای ایجاد مراکز نوآوری در حوزه سلامت که در دانشگاهها مستقر هستند اقدام کنیم.

وی با بیان اینکه تا کنون در ۱۵ دانشگاه مراکز نوآوری در حوزه های مختلف را حمایت کرده ایم، خاطر نشان کرد: همچنین از ایجاد ۵ مرکز نوآوری در حوزه سلامت در ۵ دانشگاه نیز حمایت کرده ایم.

زین الدین با  اشاره به اسامی دانشگاههایی که در درون آنها مراکز نوآوری در حوزه سلامت ایجاد شده است، گفت: دانشگاه اصفهان، دانشگاه تبریز، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی،  انستیتو تغذیه و مرکز رشد زیست فناوری از جمله مواردی بودند که در آن مراکز نواوری در حوزه سلامت ایجاد شده است.

به گفته وی، مراکز نوآوری برای استقرار شرکت های دانش بنیان در حوزه سلامت است که در زمینه سلامت به فعالیت می پردازند که در صدد هستیم مراکز نوآوری در حوزه سلامت را در سایر دانشگاه ها ایجاد کینم.

معاون نوآوری و تجاری سازی فناوری افزود: در این مراکز نوآوری شرکت های دانش بنیان، می توانند دانشگاهی یا غیر دانشگاهی باشند؛ بدان معنا که علاوه بر اعضای هیات علمی افراد دیگری می توانند ایده های خود را در این شرکت ها به تولید برسانند.

شیخ زین الدین تاکید کرد: مراکز نوآوری، یک ساختار نیست بلکه فضایی است که با همان ایده جذب خلاقیت‌ها و نوآوری‌های افراد ایجادشده‌اند و به دنبال عرضه یک محصول به بازار هستند، البته محصولی که بر مبنای دانش و پژوهش ساخته شده باشد.

به گزارش مهر، اهداف از ایجاد مراکز نوآوری می تواند ایجاد زمینه مناسب برای بروز خلاقیت و بستری برای رشد و پرورش ایده‌های نو بر مبنای دانش، حمایت از طرح‌های پژوهشگران، محققان، دانشجویان و دانش آموزان، کمک به شکل‌گیری و حیات شرکت‌های دانش‌بنیان، ایجاد بستر مناسب برای کارآفرینی، اشتغال و تجاری‌سازی محصولات، تولید فن‌آوری و خروج از مونتاژکاری، ایجاد ارتباط بین دانشگاه، صنعت و دولت و تأمین سرمایه‌های مادی و معنوی، ایجاد شور و انگیزه جهت نوآوری در علوم مختلف اعم از علوم حاضر و جدید، گسترش فناوری و ایجاد بستر تجاری‌سازی در زمینه‌های مختلف (خروج از فرهنگ تک‌محوری بودن و ترک عادت تولید فقط در یک زمینه خاص) باشد.