منتظر بزرگترین هواپیمای جهان باشید
مهندسان در آمریکا بزرگترین هواپیمای جهان را با هدف پرتاب ماهواره ها به فضا می سازند.
این هواپیمای فوق مدرن و البته غول پیکر Stratolaunch نام دارد که دیگر چیزی تا پایان ساخت آن در آشیانه عظیمی واقع در فرودگاه هوا- فضای «موهاوی» آمریکا باقی نمانده است.
پل آلن از بنیانگذاران شرکت مایکروسافت که نشریه فوربس وی را به عنوان چهلمین فرد ثروتمند دنیا معرفی می کند (ارزش خالص ثروت وی ۱۷.۵ میلیارد دلار است)، حالا و در صدر شرکتی به نام Vulcan Aerospace باز هم به فکر کسب ثروت از راه علم و فناوری است. او ایده استفاده از هواپیما برای پرتاب راکت و ماهواره به فضا را به واقعیت تبدیل می کند.
در سالهای اخیر ایده استفاده از هواپیماهای فضایی برای رساندن گردشگران به زیرمدار به عنوان موضوعی هیجان انگیز مطرح شده است. این همان چیزی است که ریچارد برانسون مالک متمول شرکت ویرجین گلکتیک با هواپیمای فضایی خود یعنی SpaceShipTwo و در ازای دریافت ۲۵۰ هزار دلار از گردشگران دنبال می کند.
اما پل آلن به دنبال فرستادن گردشگر به فضا نیست بلکه او به پرتاب راکت و ماهواره از هواپیمای غول پیکرش فکر می کند تا از این طریق کسب درآمد داشته باشد.
فاصله دو نوک بال این هواپیما ۱۱۷ متر است که به عبارتی اگر آن را در زمین فوتبال قرار دهیم، بالهایش از زمین خارج می ماند!
نکته جالب توجه این است که هواپیمای Stratolaunch از غول پیکرترین هواپیماهای ساخته شده در تاریخ یعنی ««Spruce Goose که تنها یک بار در سال ۱۹۴۷ پرواز کرد و یا Antonov An-۲۲۵ متعلق به شوروی سابق که برای جابجایی شاتل فضایی «بوران» از آن استفاده می شد ( و هم اکنون نیز غول پیکرترین هواپیمای جهان نیز لقب دارد) نیز بزرگتر است.
البته هواپیمای Antonov An-۲۲۵ از حیث وزن سنگین تر از Stratolaunch است زیرا هواپیمایی که زیر نظر پل آلن ساخته می شود از مواد کامپوزیتی سبکی تشکیل شده که وزن آن را در حد بسیار کمی نگه می دارد یعنی حدود ۲۵۰ تن.
بسیاری از بخشهای این هواپیما از جمله کابین خلبان و موتورها متعلق به شرکت بوئینگ و مربوط به مدل ۷۴۷ است و جالب اینکه مانند یک بوئینگ ۷۴۷، توسط سه خلبان هدایت می شود.
تاکنون ۷۵ درصد ساخت این هواپیما به پایان رسیده و پیش بینی می شود تا پایان امسال به اتمام برسد. پس از آن نیز پروازهای آزمایشی آغاز می شود تا در صورتی که همه چیز طبق برنامه پیش رود تا پیش از سال ۲۰۲۰ برای پرتاب راکت و ماهواره به کار گرفته شود.