پرورش گوجه فرنگی غول پیکر با فناوری نانو
دانشمندان موفق به پرورش گوجه فرنگی های غول پیکری شده اند که نه با استفاده از مهندسی ژنتیک بلکه با بهره گیری از دانش نانو به دست آمده اند.
یکی از آرزوهای بشر در عصر حاضر کشت و پرورش اقلام مختلف کشاورزی در مقیاس کلان بوده تا بدین ترتیب نیاز میلیونها انسان گرسنه برطرف شود. در این راستا نگرشی نیز شکل گرفته که طی آن برخی محصولات کشاورزی نظیر سبزیجات و صیفی جات با اندازه ای فراتر از آنچه که همواره دیده می شود پرورش داده شود.
دانشمندان دانشگاه واشنگتن در سنت لویز آمریکا گام بلندی به سوی این هدف برداشته و این بار نه با استفاده از مهندسی ژنتیکی بلکه با بهره گیری از تازه ترین دستاوردهای فناوری نانو گوجه فرنگی هایی پرورش داده اند که در مقایسه با نمونه های معمولی تا ۸۲ درصد بزرگتر هستند.
ویژگی مهم دیگر این نوآوری در این است که گوجه فرنگی های جدید حاوی مقادیر بیشتری از آنتی اکسیدانها هستند. این ترکیبات به عنوان عامل ضد سرطانی یاد می شوند.
دانشمندان این دانشگاه از نانوذرات دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی برای افزایش ظرفیت بوته این گیاه جهت جذب نور و مواد مغذی بیشتری از طریق ریشه ها استفاده کرده اند. اکسید تیتانیوم محتوی کلروفیل را در برگهای گیاه افزایش می دهد تا بدین ترتیب عمل فتوسنتز تقویت شود. در عین حال عنصر روی شرایط بهتری را برای عملکرد هرچه بهتر آنزیم ها در ساختار درونی گیاه ایجاد می کند.
موفقیت به دست آمده دانشمندان را بر آن داشته تا استفاده از ۱۷ عنصر دیگر را در قالب فناوری نانو جهت رشد هرچه بهتر گیاهان و باروری مؤثرتر آنها مورد مطالعه قرار دهند.