کشف راز پرواز غازهای مهاجر در مرتفع‌ترین نقاط زمین
دانشمندان موفق به کشف راز چگونگی پرواز و دوام آوردن غارهای مهاجر در مرتفع‌ترین نقاط زمین شدند، جایی که اکسیژن کافی برای زنده ماندن وجود ندارد.
به گزارش خبرگزاری مهر، همه ساله دسته‌های عظیم غازها بر فراز رشته کوههای هیمالیا به پرواز درآمده و با سپری کردن هزاران کیلومتر فاصله زادگاهشان یعنی مغولستان تا تبت در مناطق جنوب شرقی و حتی هند را طی می‌کنند. آنها برای در امان ماندن از سرمای زمستان همه ساله این مهاجرت عظیم و طولانی را انجام می‌دهند.
با این حال چگونه زنده ماندن این پرندگان با توجه به مسافت و ارتفاعی که پرواز می‌کنند برای دانشمندان تعجب‌برانگیز بوده است.
آنها برای اینکه برای انبوه پرسش‌هایشان پاسخی مناسب پیدا کنند روی به فناوری‌های نوظهور آورده و با نصب سیستم‌های پیشرفته در هفت غاز به جواب‌هایی که دنبالشان بودند دست یافتند.
این دستگاهها قابلیت‌های متنوعی داشته و به جز اندازه‌گیری ارتفاع پروازی و سایر فاکتورها، توانایی اندازه‌گیری ضربان قلب پرنده را هم دارند.
آنها متوجه شدند غازهای مهاجر در طول ماراتن پروازی خود در ارتفاع ثابتی پرواز نکرده و همواره اوج گرفته و پس از مدتی راه زمین را در پیش گرفته و خود را تا ارتفاعات پایین‌تر می‌رسانند. درحقیقت مشخص شده که این پرندگان در مسیر پرواز طولانی مدتشان روند خطی بکسان و یکنواختی ندارند.
به عقیده دانشمندان، این استراتژی پروازی که شباهت زیادی به نحوه حرکت ترن‌هوایی دارد به پرنده این اجازه را می‌دهد تا در حین سپری کردن مسیرهای طولانی انرژی مناسبی ذخیره کنند.
دانشمندان دانشگاه بنگور انگلیس که این پروژه را هدایت کرده‌اند معتقدند گرچه در ظاهر اینگونه به نظر می‌رسد که غازهای مهاجر در حین پرواز انرژی زیادی مصرف می‌کنند اما واقعیت این است که به طرز هوشمندانه‌ای بخش قابل توجهی از انرژی درونی‌شان را بر اساس یک استراتژی جالب توجه پروازی ذخیره می‌کنند.
این دانشمندان دریافته‌اند غازهای مهاجر تا ارتفاع ۶ هزار متری نیز پرواز می‌کنند.