بررسی سرقت ادبی با آیتنتیکیت

منظور از سرقت ادبی یا Plagiarism چیست؟

به طور کلی منظور از سرقت ادبی استفاده از کل یا بخشی از آثار دیگران به نام خود می باشد. که این سرقت می تواند از ایده تا خود متن را شامل گردد.
در مقالات علمی با توجه به اینکه ایده مقالات تا حد زیادی می توانند شبیه هم باشند و منعی در اینباره وجود ندارد، سرقت ادبی بیشتر به کپی برداری از متن سایر مقالات و منابع اشاره دارد. 
اگر شباهت جملات و اصطلاحات مقاله شما با منابع دیگر از درصد معینی بالاتر باشد، مقاله شما دچار Plagiarism یا سرقت ادبی خواهد بود. البته ممکن است این اتفاق به صورت اتفاقی پیش آمده باشد و نویسنده عمدی در این باره نداشته باشد. اما در صورت بروز این مشکل، نویسنده باید این مشکل را حل نماید.
یکی از دلایل ایجاد سرقت ادبی در ایران این است که موضوعاتی که دانشجویان ارشد یا دکتری یک استاد کار می کنند تا حد زیادی شبیه هم بوده و تنوع زیادی در موضوعات تحقیقاتی وجود ندارد. این موضوع باعث می شود که به طور غیر عمد بین مقالات این دانشجویان تشابه متنی ایجاد شود چرا که معمولا روش کار تحقیق یکسان است و اصطلاحات تخصصی ترکیبی نیز همانند هم هستند. اگر از یونیک و منحصربه فرد بودن متن مقاله خود مطمئن نیستید، با انجام بررسی سرقت ادبی می توانید این موضوع را بررسی کرده و پیش از ارسال مقاله به مجله از درصد تشابه مقاله خود آگاه شوید.

در تشخیص سرقت ادبی مقاله چه منابعی مورد استفاده قرار می گیرد؟

برای تشخیص Plagiarism از یک سری منابع استفاده می گردد. این منابع شامل مقالات، کتاب ها، پایان نامه ها، مطالب موجود در اینترنت و ... می گردد. به عبارت دیگر یک پایاگاه عظیمی از داده های ذکر شده ایجاد شده است و متن مقاله با کمک نرم افزار با کل این منبع مقایسه و بخش های مشابه مشخص می گردد.
لازم به ذکر است که self- Plagiarism نیز ممنوع می باشد. این عبارت به این معناست که محقق در مقاله جدید خود از برخی بخش های مقالات چاپ شده قبلی خود استفاده نماید. این عمل علارغم اینکه ماهیتا سرقت ادبی محسوب نمی شود، اما در بررسی میزان مشابهت لحاظ می گردد و باید از آن اجتناب کرد. بنابراین تصور نکنید اگر بخشی از مقالات قبلی خود را در مقاله جدید بدون هیچ تغییری استفاده کنید، مشکلی پیش نخواهد آمد.

معتبرترین نرم افزار برای بررسی سرقت ادبی مقاله کدام است؟

نرم افزار یا وبسایت های متعددی وجود دارند که در زمینه بررسی سرقت ادبی در حال فعالیت هستند. یکی از بهترین وبسایت های انلاین بررسی سرقت ادبی، سایت iThenticate می باشد.
منابع مورد استفادهiThenticate  برای بررسی میزان مشابهت شامل  بیش از 60 میلیارد صفحات وب و  105 میلیون آیتم های محتوایی، از جمله 49 میلیون اثر منتشر شده از انتشارات علمی که عضو Cross Check هستند، می گردد.
در حال حاضر کلیه ژورنال های پایگاه های IEEE،Wiley ، Nature، Springer،Elsevier  و… از این سرویس استفاده می کنند. در واقع می توان گفت ملاک و معیار درصد تشابه برای اکثر مجلات معتبر همان خروجی نشان داده شده توسط نرم افزار آیتنتیکیت است.

ارائه خدمات بررسی سرقت ادبی مقاله توسط موسسه البرز

یکی از خدماتی که سایت ترجمه تخصصی البرز ارائه می دهد بررسی سرقت ادبی مقاله می باشد. استفاده از سایت iThenticate   هم به دلیل تحریم ها و دشواری پرداخت و همچنین به دلیل بالا بودن قیمت، برای کاربران دشوار است.
بنابراین موسسه البرز اقدام به خرید اکانت  سایت iThenticate  نموده است و کلیه مقالات با استفاده از این سایت مشابهت سنجی می گردد. فایل pdf گزارش بررسی سرقت ادبی برای شما  ارسال خواهد شد. در این فایل درصد تشابه کل، بخش های مشابه، و همچنین منابعی که مقاله شما با ان ها دارای تشابه است، مشخص شده است.

برای ارسال سفارش بررسی سرقت ادبی، ابتدا ثبت سفارش فرمایید و سپس " ویرایش نیتیو" را انتخاب کرده  و نهایتا تیک "بررسی سرقت ادبی" را  بزنید.

برای رفع سرقت ادبی یا Plagiarism چه باید کرد؟

سوال دیگری که ممکن است پیش آید این است که میزان مشابهت می بایست زیر چند درصد باشد. عدد دقیق برای این موضوع نمی توان اعلام کرد و همچنین از مجله ای به مجله دیگر این عدد متغییر است و به نظر مجله بستگی دارد. اما می توان به طور تقریبی گفت که درصد مشابهت زیر 10 درصد عالیست، زیر 15 درصد خوب است و برای بالاتر از این اعداد احتمالا  مجله درخواست رفع مشابهت مقاله را خواهد نمود.

پس از بررسی سرقت ادبی و در صورتی که درصد مشابهت بالا باشد، می توان با پارافریز یا بازنویسی بخش هایی که شبیه منابع دیگر هستند، مشکل را حل نموده و درصد مشابهت را کاهش داد. در پارافریز مقاله، جملات و کلمات با حفظ مفهوم تغییر یافته و بازنویسی می گردند.
همچنان که پیشتر گفته شد بهتر است این کار را قبل از ارسال مقاله به مجله انجام دهید. چراکه موجب اتلاف وقت شما خواهد شد. همچنین اینکه ایمیلی از مجله مبنی بر وجود پالاجیاریسم و سرقت ادبی دریافت کنید، برای شما ناخوشایند خواهد بود.