Abstract
The growing need for materials suitable for sustainable development and improved healthcare has motivated scientists and engineers worldwide to investigate biopolymers. Success in this direction hinges on our ability to tailor properties of biopolymers and find cost effective processing methods. Authors applied a versatile nanofiber production technique known as electrospinning to process a variety of nanoassemblies with high specific volume and porosity from biocompatible, biodegradable and nontoxic natural biopolymers. These nanofibers and nanowebs with tailored physical, chemical, biological and mechanical properties are attractive for designing ecologically friendly products in a range of applications from personal care to healthcare such as hospital apparel, drug delivery systems, and scaffolds for tissue engineering and tissue regeneration. The present study reports on electrospinning of natural biopolymers chitosan and alginate and their blends with other biocompatible polymers. Several solvent systems and different processing conditions are investigated for effective electrospinning of biopolymers. Optimum processing conditions for producing desired electrospun nanowebs are discussed
چکیده
نیاز روبه رشد به موادی که برای توسعه پایدار و بهبود مراقبت های بهداشتی مناسب هستند، سبب ایجاد انگیزه در دانشمندان سراسر جهان برای پژوهش بر پلیمرهای زیستی شده است. موفقیت در این زمینه، به توانایی ما برای مدیریت خصوصیات پلیمرهای زیستی و یافتن روشهای پردازش مقرون بهصرفه بستگی دارد.
نویسندگان، یک تکنیک تولید نانوفیبری تطبیقپذیر معروف به الکتروریسی را برای پردازش انواع مجموعه های نانو با تخلخل و حجم ویژه بالا از بیوپلیمرهای طبیعی غیرسمی، زیست سازگار و زیست تخریب پذیر به کار بردند. این نانوفیبرها و نانوشبکه ها با خصوصیات مدیریت شده فیزیکی، شیمیایی، زیستی و مکانیکی، برای طراحی محصولات سازگار با محیط زیست در محدوده کاربردهای مراقبت شخصی تا مراقبت بهداشتی مانند پوشاک بیمارستانی، سیستم های انتقال دارو و داربست های مهندسی بافت و ترمیم بافت مورد توجه قرار گرفته اند.
مطالعه حاضر، درباره الکتروریسی زیست پلیمرهای طبیعی کیتوسان و آلژینات و مخلوط آنها با دیگر پلیمرهای زیست سازگار است. چندین سیستم حلال و شرایط پردازش مختلف برای الکتروریسی زیست پلیمرها بررسی شده اند. شرایط پردازش بهینه برای تولید نانوشبکه های الکتروریسی شده دلخواه مورد بحث و بررسی قرار میگیرد.
-1مقدمه
بیش از سه روش ساخت برای ساخت ساختارهای نانوفیبری وجود دارد یعنی الکتروریسی، جدایی فاز و خودآرایی. ساختارهای ایجاد شده با هر کدام از این روشها، کاملاً متفاوت هستند و در نتیجه، مزایای یکتای خود را دارند. تکنیک جدایی فاز، کنترل ساختارهای متخلخل را امکانپذیر میسازد در حالیکه ساختارهای تولید شده با الکتروریسی، کنترل بیشتری بر مورفولوژی و نسبت ابعادی بالا، توزیع متغیر اندازه حفره و تخلخل بالا دارند [1].
مکانیسم اصلی خودآرایی عمومی، نیروهای بین مولکولی هستند که واحدهای کوچکتر را به هم متصل می کنند و همچنین شکل این واحدهای مولکولی کوچکتر که شکل کلی نانوفیبر ماکرومولکولی را تعیین میکند. در مقایسه با روش های دیگر، این روش یک روش خوب برای بدست آوردن نانوفیبرهای کوچکتر است اما فرایند پیچیده ای نیز دارد [2]…