عنوان ترجمه شده مقاله: ارزیابی ترکیب پانل دلفی بمنظور پیش بینی استراتژیک – یک مقایسه از پانل های مبتنی بر شرکت کنندگان درون- شرکتی و خارجی

Decision makers seek advice from others in order to make more accurate decisions, justify these decisions, and share responsibility. The Delphi survey technique finds broad acceptance as a decision support and forecasting tool. Recent research has discussed the composition of Delphi panels and whether company internal or external panelists should be consulted for strategic foresight. We make a contribution to this discussion by investigating whether internal and external participants of Delphi studies lead to differing results and how the differences can be utilized by decision makers. We consider differences that might be inherent not only to quantitative but also to qualitative Delphi data. Results of our research reveal that there are several significant differences between the two panels' evaluations, which lead to varying consultation practices for different strategic purposes

چکیده

تصمیم گیرندگان به دنبال کسب مشورت از دیگران به منظور تصمیم گیری های دقیق تر، توجیه این تصمیمات، و تسهیم مسئولیت هستند. تکنیک نظرسنجی دلفی به عنوان یک پشتیبان تصمیم و ابزار پیش بینی، مقبولیت گسترده ای پیدا کرده است. تحقیقات اخیر، ترکیب پانل های دلفی و اینکه کدام یک از اعضای پانل های داخلی یا خارجی شرکت، باید برای پیش بینی استراتژیک مورد مشورت قرار گیرند را مورد بحث قرار داده اند. ما به این بحث کمک می کنیم از طریق ارزیابی اینکه، کدام یک از مطالعات مربوط به شرکت کنندگان داخلی و خارجی دلفی، به نتایج متفاوت منجر می شوند و چگونه این تفاوت های مربوط به نتایج، می توانند توسط تصمیم گیرندگان استفاده شوند. ما تفاوت هایی را در نظر می گیریم که ممکن است نه تنها به سمت داده های کمی دلفی، بلکه به سمت داده های کیفی نیز چسبنده باشند. نتایج پژوهش ما نشان می دهند که چندین تفاوت معنی دار بین ارزیابی های دو پانل وجود دارد که به شیوه های مشورتی مختلف برای اهداف استراتژیک متفاوت، منجر می شوند.

1-مقدمه

وقتی مدیران، گزینه های استراتژیک بلند مدت را برای شرکت های خود ارزیابی می کنند، توسعه احتمالی مسائل مختلف مرتبط به شرکت و محیط آن، باید در نظر گرفته شوند، مانند تغییر تقاضای مشتری، فرایندهای تکنولوژیکی، و یا تغییر جمعیتی. در چنین شرایطی، عدم اطمینان، اغلب بالاست. علاوه بر این، تحولات خارج از دایره توجه شرکت، ممکن است حوزه کسب و کار را تحت تاثیر قرار دهد [1]. به همین دلیل است که در شرایط عدم اطمینان محیطی درک شده، تصمیم گیرندگان، غالباً با دیگر افراد مطلع به منظور افزایش دقت تصمیم، توجیه تصمیمات خود، و پخش کردن مسئولیت، مشورت می کنند...